Vrijdag 22/02/2008

Voor de mensen die van plan waren om op 15 maart naar ons schoolfeest te komen heb ik slecht nieuws: het feest is uitgesteld naar eind april. Dit om verschillende redenen:

1. Er is te weinig voorbereidingstijd als het feest zou doorgaan op 15 maart, waardoor er minder reclame zou kunnen gemaakt worden

2. 15 maart is het midden van de maand, wat erop neerkomt dat de mensen dan niet veel geld hebben (ze worden blijkbaar pas op het einde van de maand uitbetaald), wat een inkomenverlies zou betekenen

3. …

Slecht nieuws voor mij dus ook, want deze verschuiving heeft als gevolg dat ik het schoolfeest niet meer kan meemaken.

Vrijdag, de laatste dag van de week. Dat wil zeggen: redelijk rumoerige leerlingen in de klas. Ik heb samen met de leerkrachten van STD4 en STD5 beslist om enkele wijzigingen in de uurroosters aan te brengen. Omdat bij het laatste uur de leerlingen enorm onrustig zijn, hebben we daar nu de les Physical Education (lichamelijke opvoeding) geplaatst. Het resultaat is dat de meer theoretische lessen nu vroeger in de dag plaatsvinden (wanneer er nog iet wat aandacht is).

Zaterdag 23/02/2008

Malawi: het land van de zon (ahum…), de hoge telefoonkosten, de weelderig groene vegetatie, de stroomstoringen en … de prepaid-kaarten.

Terwijl ik dit verslag aan het schrijven ben, valt de elektriciteit voor de zoveelste maal uit, ik begin er al aan te wennen… Als de elektriciteit niet uitvalt omdat de Malawiaanse energiecentrales veel te klein zijn, dan valt ze uit omdat je (jawel) geen prepaid-card gekocht hebt. Zowel de telefoon als de elektriciteit werken hier dus met prepaid-kaarten, wat zoveel wil zeggen als ‘eerst betalen, dan pas krijgen’. Wil je bellen, dan moet je eerst een telefoonkaart kopen, wil je elektriciteit, dan moet je ervoor zorgen dat je teller niet op ‘0’ staat. Een raar, soms vervelend systeem, maar blijkbaar de enige manier om zeker te zijn dat je als bedrijf je geld krijgt…

Rond 18u arriveerde Mrs. Mwanza op de luchthaven.

Thuis aangekomen bleek dat ze voor 4 grote zakken inkopen gedaan had in Zuid-Afrika, dingen die ze hier in Malawi (denk ik) opnieuw gaat verkopen. Legaal of niet, ik zou het niet weten, maar ik denk wel dat het een aardige duit zal opleveren :-)

Voor de rest heb ik vandaag een film bekeken (the Illusionist) (jaja, ook ik heb nood aan ontspanning)

Zondag 24/02/2008

Zondag… ZONdag… Wegens de vorige ZONdag bombardeer ik deze dag tot ‘vervel-je-schouder-dag’. Inderdaad, wegens mijn zonnebrand van vorige week beginnen mijn schouders ferm te vervellen. Op zich is dit wel een goed teken, dit wil zeggen dat mijn super gespierde lichaam ondertussen voorzien zijn van een spiksplinternieuwe (weliswaar witte) huid.

Ook vandaag heeft Mr. Electricity een dag verlof genomen, wat redelijk vervelend is als je dringend voorbereidingen moet maken op een computer. Uitstellen dan maar :-) (maar zoals het spreekwoord zegt: “Uitstel is geen afstel :-( ”.)

Na enkele uren wachten hebben we dan toch maar de generator aangesloten (weliswaar omdat ‘the boys’ naar een voetbalmatch wouden kijken en niet omdat er iemand anders lesvoorbereidingen moest maken, maar kom, mijn probleem was ook gelijk opgelost).

Morgen begint schoolweek 8, nog 5 “werkweken” te gaan.

Maandag 25/02/2008

Vandaag had ik weer zo’n ‘was-ik-maar-in-mijn-bed-blijven-liggen-dag’ (ja, die zijn er spijtig genoeg ook)

Na eerst een nacht heel onrustig (lees: praktisch niet) geslapen te hebben, waren de kinderen vandaag in de klas weer heel hevig. Mijn les ‘looking at plants’ in STD4 is in mijn ogen volledig in het water gevallen: ondanks het bezichtigen van planten in hun natuurlijke leefomgeving (lees: naar buiten gaan met de leerlingen) en de bladeren en bloemen die ik voorzien had in de klas, waren de leerlingen blijkbaar meer geïnteresseerd in hun naschoolse activiteiten. Net bij deze les, wanneer Jiska (de studente die in de kleuterschool gaat lesgeven) een les van mij kwam bijwonen.

Ik hoop echt dat dit onrustig-zijn van de leerlingen een eenmalig feit was, want ondanks het ruime aanbod van prepaidcards, ben ik er nog geen tegengekomen om je ‘geduld’ op te laden…

Vandaag ben ik ook naar het ‘immigration office’ gegaan, het is morgen immers een maand geleden dat ik voor het eerst voet zette op Malawiaanse bodem. Toen ik van de school rechtstreeks naar ‘town’ wou vertrekken, merkte ik dat ik (opnieuw!!) mijn paspoort niet bij me had. Een tussenstop ten huize Mwanza was dus aangewezen. Als ik voor de tweede maal vertrok begon het spijtig genoeg plots heel hard te regenen, nu weet ik dus ook hoe een waterrat zich dagelijks moet voelen.

Het positieve puntje van de dag: de man in het immigration office was zo vriendelijk om mij gelijk de komende twee maanden toe te laten in Malawi, ik moet hem over een maand dus niet meer met een tweede bezoek vereren.