Vrijdag 22/02/2008

Voor de mensen die van plan waren om op 15 maart naar ons schoolfeest te komen heb ik slecht nieuws: het feest is uitgesteld naar eind april. Dit om verschillende redenen:

1. Er is te weinig voorbereidingstijd als het feest zou doorgaan op 15 maart, waardoor er minder reclame zou kunnen gemaakt worden

2. 15 maart is het midden van de maand, wat erop neerkomt dat de mensen dan niet veel geld hebben (ze worden blijkbaar pas op het einde van de maand uitbetaald), wat een inkomenverlies zou betekenen

3. …

Slecht nieuws voor mij dus ook, want deze verschuiving heeft als gevolg dat ik het schoolfeest niet meer kan meemaken.

Vrijdag, de laatste dag van de week. Dat wil zeggen: redelijk rumoerige leerlingen in de klas. Ik heb samen met de leerkrachten van STD4 en STD5 beslist om enkele wijzigingen in de uurroosters aan te brengen. Omdat bij het laatste uur de leerlingen enorm onrustig zijn, hebben we daar nu de les Physical Education (lichamelijke opvoeding) geplaatst. Het resultaat is dat de meer theoretische lessen nu vroeger in de dag plaatsvinden (wanneer er nog iet wat aandacht is).

Zaterdag 23/02/2008

Malawi: het land van de zon (ahum…), de hoge telefoonkosten, de weelderig groene vegetatie, de stroomstoringen en … de prepaid-kaarten.

Terwijl ik dit verslag aan het schrijven ben, valt de elektriciteit voor de zoveelste maal uit, ik begin er al aan te wennen… Als de elektriciteit niet uitvalt omdat de Malawiaanse energiecentrales veel te klein zijn, dan valt ze uit omdat je (jawel) geen prepaid-card gekocht hebt. Zowel de telefoon als de elektriciteit werken hier dus met prepaid-kaarten, wat zoveel wil zeggen als ‘eerst betalen, dan pas krijgen’. Wil je bellen, dan moet je eerst een telefoonkaart kopen, wil je elektriciteit, dan moet je ervoor zorgen dat je teller niet op ‘0’ staat. Een raar, soms vervelend systeem, maar blijkbaar de enige manier om zeker te zijn dat je als bedrijf je geld krijgt…

Rond 18u arriveerde Mrs. Mwanza op de luchthaven.

Thuis aangekomen bleek dat ze voor 4 grote zakken inkopen gedaan had in Zuid-Afrika, dingen die ze hier in Malawi (denk ik) opnieuw gaat verkopen. Legaal of niet, ik zou het niet weten, maar ik denk wel dat het een aardige duit zal opleveren :-)

Voor de rest heb ik vandaag een film bekeken (the Illusionist) (jaja, ook ik heb nood aan ontspanning)

Zondag 24/02/2008

Zondag… ZONdag… Wegens de vorige ZONdag bombardeer ik deze dag tot ‘vervel-je-schouder-dag’. Inderdaad, wegens mijn zonnebrand van vorige week beginnen mijn schouders ferm te vervellen. Op zich is dit wel een goed teken, dit wil zeggen dat mijn super gespierde lichaam ondertussen voorzien zijn van een spiksplinternieuwe (weliswaar witte) huid.

Ook vandaag heeft Mr. Electricity een dag verlof genomen, wat redelijk vervelend is als je dringend voorbereidingen moet maken op een computer. Uitstellen dan maar :-) (maar zoals het spreekwoord zegt: “Uitstel is geen afstel :-( ”.)

Na enkele uren wachten hebben we dan toch maar de generator aangesloten (weliswaar omdat ‘the boys’ naar een voetbalmatch wouden kijken en niet omdat er iemand anders lesvoorbereidingen moest maken, maar kom, mijn probleem was ook gelijk opgelost).

Morgen begint schoolweek 8, nog 5 “werkweken” te gaan.

Maandag 25/02/2008

Vandaag had ik weer zo’n ‘was-ik-maar-in-mijn-bed-blijven-liggen-dag’ (ja, die zijn er spijtig genoeg ook)

Na eerst een nacht heel onrustig (lees: praktisch niet) geslapen te hebben, waren de kinderen vandaag in de klas weer heel hevig. Mijn les ‘looking at plants’ in STD4 is in mijn ogen volledig in het water gevallen: ondanks het bezichtigen van planten in hun natuurlijke leefomgeving (lees: naar buiten gaan met de leerlingen) en de bladeren en bloemen die ik voorzien had in de klas, waren de leerlingen blijkbaar meer geïnteresseerd in hun naschoolse activiteiten. Net bij deze les, wanneer Jiska (de studente die in de kleuterschool gaat lesgeven) een les van mij kwam bijwonen.

Ik hoop echt dat dit onrustig-zijn van de leerlingen een eenmalig feit was, want ondanks het ruime aanbod van prepaidcards, ben ik er nog geen tegengekomen om je ‘geduld’ op te laden…

Vandaag ben ik ook naar het ‘immigration office’ gegaan, het is morgen immers een maand geleden dat ik voor het eerst voet zette op Malawiaanse bodem. Toen ik van de school rechtstreeks naar ‘town’ wou vertrekken, merkte ik dat ik (opnieuw!!) mijn paspoort niet bij me had. Een tussenstop ten huize Mwanza was dus aangewezen. Als ik voor de tweede maal vertrok begon het spijtig genoeg plots heel hard te regenen, nu weet ik dus ook hoe een waterrat zich dagelijks moet voelen.

Het positieve puntje van de dag: de man in het immigration office was zo vriendelijk om mij gelijk de komende twee maanden toe te laten in Malawi, ik moet hem over een maand dus niet meer met een tweede bezoek vereren.

Nog enkele foto's...

Woensdag 20/02/2008

Woensdag 20 februari 2008, een gewone dag voor 99,9999999% van de wereldbevolking, een speciale dag voor mij. Vandaag zijn Lies en ik immers drie jaar samen :-) Ale ja, samen samen kan je het op dit moment niet noemen natuurlijk, maar je weet wat ik bedoel :-)

Vandaag was ook mijn eerste werkdag van de week. Mijn weddenschap met STD5 (als iedereen zijn huiswerk gemaakt heeft (en mij heeft afgegeven) krijgt elke leerling van STD5 een kauwgum) is in mijn voordeel uitgedraaid: slechts 22 van de 32 huiswerken werden verzameld. Een niet al te slecht resultaat, wetend dat bij hun eerste huiswerk maar 12 van de 32 leerlingen thuis nog de moed hadden hun balpen boven te halen.

’s Avonds heb ik ook nog telefoon gehad van Annelies (YES) waarna ik vervolgens met een gerust hart kon gaan slapen.

Donderdag 21/02/2008

Deze morgen rond een uur of 7 is Mrs. Mwanza op zakenreis vertrokken. De bestemming is Zuid-Afrika, waar ze gedurende een drietal dagen op hotel zal gaan. Hopelijk zal ze ook wat tijd vinden om te ontspannen, want volgens mij heeft ze daar ongelooflijk veel nood aan…

In de namiddag is Jiska (een medestudente uit België) mijn school komen bezichtigen. Vanaf maandag zal ook zij hier op Mphanje les komen geven, weliswaar in ‘the kindergarten’ (kleuterschool). Ik kijk er ongelooflijk hard naar uit om haar hier als medeleerkracht op de school te hebben.

Vandaag heb ik ook gemerkt dat de leerlingen van STD4 aandachtiger en minder luidruchtig zijn in de klas dan hun collega’s van STD5. Dit kan veel redenen hebben:

1. Ik geef al langer les in STD4 dan in STD5

2. In STD4 zitten minder leerlingen dan in STD5

3. Het klaslokaal van STD4 is kleiner dan dat van STD5 (wat het galmen al meer tegengaat)

Ik hoop dat ik in de komende weken ook de volle aandacht van de leerlingen van STD5 kan verkrijgen, want dit zou het lesgeven alleen maar ten goede komen.

Zaterdag 16/02/2008

Eerst en vooral: GELUKKIGE VERJAARDAG LIES!!! (jaja, ga ze allemaal maar 21 dikke kussen geven :-) )
De eerste dag van het verlengde weekend, de eerste dag dat ik kan zeggen: “Vandaag doe ik NIETS voor de school”. Mja, wat doet een mens dan wel :-) Om te beginnen ben ik naar het internetcafé gegaan om mijn mails na te kijken en mijn Belgische contacten te onderhouden.
In de namiddag had ik een afspraak met Marijke. Van het internetcafé ben ik dus rechtstreeks met de minibus naar “town” gegaan, om daar over te stappen op een andere minibus die mij dichter bij area 47 kon droppen. Een hele onderneming, aangezien dit de eerste keer was dat ik alleen de minibus nam naar een plaats waar ik nog niet geweest was. De hele rit duurde in totaal iets van een anderhalf uur, maar het was zeker de moeite waard. Marijke werkt in het ‘ministry of hope’, een Amerikaanse organisatie die kinderen opvangt van ouders die (wegens verschillende redenen) niet in staat zijn om voor hun kinderen te zorgen. Deze ouders vragen zelf voor deze opvang, ze worden dus helemaal niet gedwongen.
De aanwezige kinderen (in totaal iets van een 15-20tal?) waren tussen enkele dagen(!!!) en enkele jaren oud. Maar één van de kinderen is HIV-positief (wat in mijn ogen heel goed meevalt).

Na het bezoek bij de kindjes ben ik nog even bij Marijke thuis binnengesprongen. Daar hebben we wat verhalen, foto’s en filmpjes uitgewisseld. Als afscheidscadeau gaat Marijke morgen een auto met chauffeur huren, die haar naar ‘lake Malawi’ gaat brengen. En jaja, IK MOCHT OOK MEE, hip hoi!!

Morgen staat deze uitstap dus op het programma, ik kijk er ongelooflijk hard naar uit.


Zondag 17/02/2008

De dag begon al vroeg (voor een zondag): om 8u werd ik aan ‘city center’ verwacht, waar Marijke mij ging oppikken. Rond 9u zijn we goed en wel vertrokken, wat volgens Malawiaanse normen ‘in time’ is.
Na anderhalf uur rijden kwamen we eindelijk aan: het uitzicht was geweldig!
Na mij voor een tweede keer met zonnecrème te besprenkelen doken we in het water, this is what I call ‘vacation’!!
Toen ik aan onze chauffeur vroeg of hij mee in het water kwam, bleek dat hij nog nooit gezwommen had. Na heel wat overtuigingskracht is hij dan toch mee in het meer gegaan. Je kon duidelijk zien dat de wil er wel was, maar hij had ongelooflijk veel schrik. Omdat hij tijdens deze eerste ‘tewaterlating’ mijn handen zowat fijn genepen had, heb ik na het middageten voor hem een zwemvest gehuurd. Als onze chauffeur er eenmaal van overtuigd was dat je met zo’n vest niet kan zinken, gedroeg hij zich net als een kind in een snoepjeswinkel. Ik veronderstel dat hij er ongelooflijk van genoten heeft!

Thuis gekomen, bleek dat de zonnecrème (die ik in de loop van de dag toch minstens drie keer had aangebracht) niet naar behoren had gewerkt: mijn schouders en het bovenste deel van mijn rug waren knalrood… Aftersunnen dan maar… Hopelijk ga ik geen slaaploze nacht tegemoet…

Ik probeer enkele foto’s bij dit bericht te posten, hopelijk kunnen jullie ze zien.


EDIT: de foto's komen later


Maandag 18/02/2008

Zo’n dagje als gisteren is altijd leuk, tenzij je er de volgende dagen de gevolgen van moet dragen… Mijn schouders zien nog altijd rood en beginnen ook stilletjes aan pijn te doen. De bus aftersun heeft al meerdere malen het beste van zichzelf gegeven, maar het mocht niet baten.
Ook mijn keelpijn is nog steeds niet over, integendeel: het wordt steeds maar erger… Ik heb moeite met eten, drinken en slikken. Ik denk dat ik vanavond een plaatselijke dokter (lees volgens enkele thuisblijvers: tovenaar) met een bezoekje ga vereren. Tot zover mijn eerste dagje ‘vakantie’, ik heb er echt ten volle van genoten…

EDIT: Volgens de dokter heb ik inderdaad een ferme keelontsteking, antibiotica en pijnstillers slikken is de boodschap. Normaal gezien zou ik er na een drietal dagen vanaf moeten zijn. Eerst zien en dan geloven…


Dinsdag 19/02/2008

GELUKKIGE VERJAARDAG MAMAAAAAAAAA!!!! Neen, ik ben het niet vergeten hoor, wat had je nu gedacht! De reden dat ik vandaag geen sms gestuurd heb was dat ik geen geld meer had op mijn gsm… Eenmaal je hier eens moet bellen, is je kaart direct leeg, bellen kost hier ongelooflijk veel geld. Vandaag ben ik te weten gekomen dat Jiska (een medestudent uit België) vanaf donderdag op mijn school gaat komen lesgeven (in de kleuterklas). Daarom dat ik ze even moest bellen, met het gevolg dat mijn kaart leeg was:-)

Voor de rest is er vandaag niet veel gebeurd; ik heb naast mijn dagelijks pillen-slik-ritueel nog wat lesvoorbereidingen zitten maken. Ook heb ik een ijskoud bad genomen (en het was verdorie koud) om mijn door-de-zon-rood-gekleurde schouders wat af te koelen.
Hopelijk heeft het geholpen, want als ik morgen naar school wil gaan, moet ik in staat kunnen zijn om mijn (redelijk zware) rugzak gedurende mijn 20-minuten-durende-ochtendwandeling op mijn rug te houden.

Woensdag 13/02/2008

Vandaag was het (zoals elke woensdag) mijn ‘rustdag’. Nu ben je waarschijnlijk aan het denken: “Ahzo, en wij hier maar werken op woensdag” of “En daarvoor gaat hij naar Malawi, om op zijn kont te gaan zitten”. Allemaal niets van aan hoor, met rustdag bedoel ik ‘de dag dat ik het minste les moet geven’ en ik dus het meeste tijd heb om op school al verbeteringen en administratieve taken kan klaren (waardoor ik het ’s avonds thuis wat rustiger aan kan doen).
Na de lessen was er voor alle leerkrachten en personeel gekoppeld aan Mphanje school een bijeenkomst. Onderwerp: “wat gaan we doen op ons ‘schoolfeest’ (lees: geldinzamelactie) op 15 maart” en vooral: “wie gaat wat doen”.
Wie mij wat kent, weet dat ik (zeker bij zo’n gelegenheden) niet kan blijven stilzitten, dus ook ik heb enkele taken op mij genomen. Moest je dus toevallig op 15 maart beslissen om onze school financieel te komen steunen, kan je mij altijd achter de barbecue (lees: bij het eten) vinden :-)

Na de bijeenkomst ben ik snel nog naar een internetcafé gelopen om mijn mails na te kijken en wat bij te praten met familie en vrienden.

Mijn avondmaal heb ik (uitzonderlijk) pas om 22.30 genomen waarna ik direct onder de wol gekropen ben.


Donderdag 14/02/2008

Deze morgen ben ik (voor de eerste keer sinds ik hier ben) opgestaan met buikpijn. Ik heb er spijtig genoeg de hele dag last van gehad… Maar jah, mijn oom zou zeggen: ‘een been af is veel veel erger’ :-)
Voor de rest is er vandaag niet zoveel gebeurd: ik heb in zowel STD4 als STD5 een maaltafeltest gedaan en het spel ‘trio’ geïntroduceerd. Uit de test bleek dat de gemiddelde leerling van STD4 zelfs beter scoort dan zijn tegenhanger uit STD5 (en dit wil dus wel wat zeggen): er is dus nog een hoop werk aan de winkel... Ik hoop dat alle leerlingen door het spelen van dit spel eens op een andere (en misschien iets effectievere en leukere manier??) hun maaltafels gaan inoefenen.

Als ik rond 15u thuis kwam waren er volop snoeiwerken aan de gang: Mrs. Mwanza had beslist dat dé grote boom in hun tuin naar de eeuwige meubelvelden gestuurd mocht worden. Spijtig, want het was in mijn ogen een prachtexemplaar…
Op de plaats van de boom zal nu een parking komen voor de nieuwe (en grotere) schoolbus die ze gekocht heeft.

Vandaag heb ik ook nog telefonisch contact gehad met Marijke. Blijkbaar heeft zij het heel moeilijk om zich hier volledig thuis te voelen. Het is zelfs zo erg, dat ze waarschijnlijk maandag naar huis gaat… Ik hoop dat ik dit zaterdag uit haar hoofd kan praten, maar we zullen wel zien… Hier 10 weken ongelukkig rondlopen is ook niet iets dat ik graag zou doen.


Vrijdag 15/02/2008

Vrijdag 15 februari… Als ik in mijn agenda kijk wil dat zeggen dat vandaag mijn tweede lesweek afgesloten heb, wat gaat de tijd toch snel… Toch merkte ik vandaag ook dat elke dag anders is.
Tijdens mijn wiskundeles in STD 5 kwam het schoolhoofd (Mr. Shumba) ineens mijn klas binnen. Een moeder van één van de leerlingen had naar de school gebeld, met de mededeling dat haar kind K6000 schoolgeld bij had. Bij aankomst bleek het kind dit niet te bezitten. Één van de leerlingen van STD5 werd ervan verdacht het geld gestolen te hebben. Omdat elke iet-wat-slimme dief de buit niet bij zich houdt, werd de hele klas gecontroleerd: de meisjes moesten naar de meisjes- en de jongens naar de jongenstoilet om door respectievelijk vrouwelijke en mannelijke leerkrachten “afgetast” te worden. Wegens het nog-steeds-niet-vinden van het schoolgeld, werden ook de banken en schooltassen grondig onderzocht.

Na een lange speurtocht (en mijn kostbare wiskunde-minuten te verkwisten (zie vorige dagen)) gingen de leerkrachten met lege handen terug naar de staff room.

Moest hetzelfde voorval zich in België voordoen, denk ik niet dat de leerkrachten op dezelfde manier tewerk zouden (mogen) gaan.
Dit is hetzelfde met het slaan of publiekelijk ‘vernederen’ van kinderen. In België wordt dit totaal niet getolereerd; hier is het wekelijkse kost…
Over deze dingen heb ik enkele dagen geleden met Mr. Shumba een gesprek gehad. Hij zei dat deze kinderen (Afrikaanse kinderen) opgegroeid zijn met ‘als je iets doet dat je niet mag doen, krijg je slaag’. Het enige om van deze kinderen dus iets gedaan te krijgen, is door ze te straffen met harde hand…
Ikzelf ben het daar dus helemaal niet mee eens, maar wie ben ik om daar kritiek op te geven? Als dit fenomeen cultureel (en al generaties lang) van toepassing is, kan je dat niet op enkele weken veranderen. Ik vrees er dus voor dat het nog wel ettelijke jaren zal duren eer de ‘lijfstraffen’ hier niet meer zullen worden (moeten) toegepast.

Maandag 11/02/2008

Maandag, controledag. Dit wil zeggen dat elke leerkracht zijn weekplannen moet voorleggen aan het schoolhoofd (Mr. Shumba). Na al mijn voorbereidingen in het secretariaat afgedrukt te hebben, ze te perforeren en mooi in een map gestoken te hebben, vertrok ik naar Mr. Shumba. OEF, alles dik in orde! Hij wou zelfs mijn documenten bewaren om volgend jaar opnieuw te kunnen gebruiken… Eerst eens zien wat Mrs. Mwanza daarover zegt.

Na de school ben ik naar het internetcafé gegaan. Dit weekend waren de eerste twee weken van mijn verblijf voorbij, dus EHSAL en Kwasa Kwasa verwachtten mijn eerste verslag. Na een half uur proberen was ik er eindelijk in geslaagd om al de nodige documenten te uploaden en door te sturen. Hopelijk zijn ze goed aangekomen.
Na nog een lange werkdag en een heerlijk maal was het tijd om de schaapjes (hier in Malawi: geiten) te gaan tellen.


Dinsdag 12/02/2008

Ken je het gevoel dat je soms hebt als je opstaat, dat je denkt dat je voor de rest van de dag alles gaat mislopen? Wel, vandaag was zo’n dag…
Het begon met de shared taxi: omdat ik niet gepast kon betalen moest de taxichauffeur op een groter biljet teruggeven. Of deze arme man is nooit naar school gegaan en kan bij gevolg niet rekenen, of hij heeft zich gewoon vergist, of hij heeft het expres gedaan, maar als ik mijn wisselgeld aan het natellen was, merkte ik dat ik K180 ipv K90 betaald had (en de vogel was op die tijd natuurlijk al gevlogen)…
Bon, geen megaramp natuurlijk, maar toch.

Als tweede minpuntje van de dag werd het mij tijdens de lessen vandaag nogmaals duidelijk dat zowel de leerlingen van STD4 als die van STD5 de maaltafels helemaal nog niet onder de knie hebben. Het is zelfs zo erg, dat 10x8 ineens gelijk is aan 42… Omdat de maaltafels nu eenmaal de basis zijn van 95% van de wiskundeleerstof, ben ik genoodzaakt om de volgende dagen te vullen met maaltafel(in)oefeningen. Goed, nog geen megaramp natuurlijk, maar toch…

Na de lessen ging ik naar ‘the town’ om geld te gaan afhalen. Aangekomen bleek dat ik mijn paspoort vergeten was en ik dus met lege handen terug naar huis kon. Result: twee keer moeten betalen voor de minibus. Bon, geen megaramp natuurlijk, maar toch…

Omdat ik toch in town was, ging ik op zoek naar houten platen om een wiskundespel (remember het probleem van de maaltafels??) te maken. Na heel wat heen-en-weer-geloop en een hoop overleg, bleek dat deze houten platen mij in totaal K15 000 zouden kosten (= €75)
Of die verkoper hoopte dat ik goedgelovig was, of die verkoper hoopte dat ik geen geldbesef had, of die verkoper is stom, maar geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om zoveel geld te geven aan twee houten platen van 1m². Met lege handen naar huis dus. Bon, geen megaramp natuurlijk, maar toch…

Het is nu 20.27, en ik moet nog 17 wiskundeboeken verbeteren. Op dit moment ben ik veel te moe om die nog te doen, dus ik stel ze uit naar morgen. Hopelijk is hiermee mijn rampdag afgelopen en kan ik straks met een gerust gevoel in mijn bed kruipen…

Maandag 04/02/2008

Mijn eerste schooldag… spannend :-) Vandaag staat er wiskunde en primary science op het programma. Bij wiskunde zijn het subtractions up to 9 999 (al cijferend) en bij primary science komen enkele vragen aan bod zoals ‘Why is science important’. Beide lessen zijn in mijn ogen goed en vlot verlopen, dus ik ben een tevreden man.

Na de lessen heb ik een klein deel van de klas opgeruimd, en warempel: in de kast ben ik de verdwenen handleiding van wiskunde tegengekomen! Bij het voorbereiden van mijn lessen van volgende week zal dit boek zeker van pas komen (tot nu toe moest ik mijn lessen voorbereiden op parate kennis).

Op de terugweg naar huis ben ik nog even naar het internetcafé gegaan.

Mijn avond heb ik gevuld met het voorbereiden van nog meer lessen.

Dinsdag 05/02/2008

Ook vandaag zijn mijn lessen goed verlopen. Ik had wiskunde en health education, twee vakken die ik wel leuk vind om te geven. De meeste leerlingen hadden hun huiswerk gemaakt, dus ook hier zijn er vorderingen zichtbaar.

In de namiddag heb ik nog lessen zitten voorbereiden (tot 11u!!), maar deze avond ging het veel minder vlot. Geography is toch meer direct verbonden aan Malawi dan ik eerst had gedacht. Aangezien ik over Malawi niet veel weet op historisch en geografisch vlak, zou dit dus een zware dobber worden voor mij…

Ik heb dit besproken met Mrs. Mwanza en we gingen mijn lessenrooster bijwerken. Waarschijnlijk ga ik nu wiskunde, science en health education geven in zowel standard 4 als standard 5. Dit zijn de vakken waar ik mij het beste bij voel en die ik bij gevolg ook het beste ga kunnen geven. Door de twee klassen parallel les te geven, heb ik ook een vol uurrooster. Tijdens de overige uren sta ik individueel leerlingen bij, verbeter ik de huiswerken en sta ik nog andere leerkrachten bij.

Hopelijk is dit nu de laatste wijziging in mijn uurrooster, maar ik veronderstel van wel.

Woensdag 06/02/2008

Vandaag kreeg ik de bevestiging: het worden inderdaad wiskunde, science en health education in zowel standard 4 als 5. Hierdoor heb ik elke dag gemiddeld 3 uur les te geven, wat nog haalbaar is. Omdat de vorige leerkracht van STD 5 net ontslagen is (wegens oa het niet maken van lesvoorbereidingen/lesplannen/weekschema’s/…) is het voor mij even een moeilijke taak om de exacte beginsituatie van de leerlingen (en de lesonderwerpen/lesplannen) te achterhalen/samen te stellen. De huidige STD5-leerkracht is er zelf ook niet van op de hoogte, dus we zullen het samen moeten uitzoeken.

Na mijn dagelijkse lessen ben ik naar de barber-shop gegaan. Wegens het onvindbaar zijn van mijn scheermesjes, moest ik dringend een oplossing vinden om van mijn baard verlost te raken. De scheerbeurt kostte mij K100 (komt overeen met € 0,5), wat dus heel goed meevalt :-)

Na een namiddag en avond vol voorbereidingen ben ik rond 10u in mijn bed gekropen.

Donderdag 0702/2008

De dag begon met ‘the assembly’ (bijeenkomst van alle leerlingen en leerkrachten op het binnenplein van de school). Buiten het zingen van het volkslied, het nogmaals herhalen dat de kinderen de fees moeten betalen en enkele gymnastiekoefeningen, werden twee nieuwe leerkrachten aan de kinderen voorgesteld: de leerkracht van STD 1 en … ik. Een raar gevoel, daar voor al die leerlingen staan.

Na de assembly was het tijd voor wiskunde in STD 5: Subtractions of money (long division :-) )

Ook een wiskundeles in STD 4 (division of whole numbers up to 999 999) stond vandaag op het programma. Na de break had ik mijn eerste les science in STD 5, subject: AIR

Deze les vond ik persoonlijk erg geslaagd, de experimenten en opdrachten die we in de klas uitgevoerd hebben vielen bij de leerlingen enorm in de smaak.

Na de lessen heb ik ook een interessant gesprek gehad met Mr. Shumba, het schoolhoofd. Het hoofdonderwerp van het gesprek was ‘het school- en leerniveau in Malawi’. Ook andere boeiende onderwerpen kwamen aan bod. Ik hoop dat we het gesprek een andere keer kunnen voortzetten.

Morgen staan er voor mij naast mijn twee wiskundelessen een les Health Education op het programma, subject: ‘What is happening to our bodies??’ (een soort voorhistorische seksuele opvoeding dus). Ik kijk er nu al naar uit :-)

Zonet heb ik telefoon gehad van Marijke (een medestudent van EHSAL die sinds enkele dagen ook in Malawi is) met de mededeling dat ze zich enorm eenzaam voelt. Ze zit blijkbaar helemaal alleen in een huisje en omdat ze op dit moment nog niets om handen heeft, heeft ze het wat moeilijk. Ik hoop dat ze zich snel wat meer op haar gemak gaat voelen. Waarschijnlijk spreken we dit weekend eens af.

Vrijdag 08/02/2008

Vrijdag 8 februari, wat gaat de tijd toch snel. Ik ben bijna twee weken hier, twee weken die voorbij gevlogen zijn.

De lessen vandaag zijn redelijk goed verlopen (op een in-mijn-ogen-iets-te-rumoerigere-les Health Education na), blijkbaar kan je ook hier in Malawi zonder uurwerk precies zeggen wanneer het laatste lesuur van de week begonnen is (rumoerige en lastige kinderen, …). Door het vele werk waar ik de leerlingen deze week mee opgezadeld heb, moest ik vandaag na mijn lessen nog enkele uren verbeteren.

’s Avonds ben ik samen met William naar een poolbar gegaan. En zoals de naam al liet vermoeden waren er inderdaad pooltafels aanwezig. Ook nu weer schiet het zinnetje ‘herhaling is de moeder van het onderwijs’ mij in het hoofd (beroepsmisvorming??); het was ongelooflijk lang geleden dat ik nog eens pool gespeeld had (en het was er zeker aan te zien).

Na een leuke avond ben ik rond 1u in mijn bed gekropen.

Zaterdag 09/02/2008

In de voormiddag ben ik samen met Mrs. Mwanza op stap gegaan. Ze bezit nog elders in Lilongwe enkele bouwgronden en we gingen de kadasterplannen opvragen en kopiëren.
Nadien zijn we nog inkopen gaan doen en nog enkele bomen gaan planten.

In de namiddag heb ik wat zitten werken voor de school. Tegen de avond aan ben ik Jorien, Kelly en Jolien gaan opzoeken, zij zitten namelijk elk weekend in Lilongwe. Tot een uur of 10 hebben we verhalen, lesvoorbereidingen, foto’s en filmpjes zitten uitwisselen. Het was leuk om ze nog eens allemaal terug te zien.

Zondag 10/02/2008

Vandaag ben ik om 7u opgestaan om aan mijn weekschema’s en lesvoorbereidingen te werken. Omdat de leerkracht van standard 5 tot nu toe geen voorbereidingen gemaakt had (en daarom vorige week ontslagen is), moet ik alles alleen uitvogelen…

Niet altijd makkelijk, maar ik doe mijn best.

In de namiddag heb ik voor de zoveelste keer mijn grenzen verlegd: ik heb namelijk voor de eerste keer in mijn leven een hemd gestreken :-)

En neen, er is geen gat in gebrand…

Normaal gezien had ik vandaag afgesproken met Marijke, maar ze had ineens iets anders te doen. Onze afspraak is dus verplaatst naar volgende week.

Vrijdag 01/02/2008

Vrijdag 1 februari, de laatste dag van week 1: wat vliegt de tijd toch!

Ook vandaag heb ik weer de realiteit onder ogen moeten zien. Sinds eergisteren is er een nieuwe leerling in de klas. Ze komt van een andere school (standard 5) waar ze nauwelijks de kans kreeg om te leren. Daarom zit ze nu in mijn klas (standard 4). Door het feit dat ze sinds haar geboorte HIV positief is, heeft ze nooit veel kansen gekregen om te leren.

Ze heeft de basis van wiskunde wel onder de knie, maar ze heeft heel veel problemen met het Engels lezen en schrijven. Vandaag heb ik haar tijdens ‘reading’ (begrijpend lezen) apart genomen om samen met haar enkele boekjes van standard 1 door te nemen. Dit ging niet zo vlot, zo heeft ze bijvoorbeeld veel last om ‘there’ en ‘here’ van elkaar te onderscheiden. Ik hoop dat het lezen over enkele weken beter zal gaan, dat het niet-kunnen juist een kwestie van weinig oefenkansen was en dat er dus geen leerstoornis in het spel is.

Tegen vandaag moesten de leerlingen ook hun tweede huistaak afgeven. Slechts 16 van de 29 kinderen hadden hun taak gemaakt. Het is in ieder geval al beter dan bij de eerste taak: toen waren er slechts 12 die thuis nog de moed hadden gehad om te werken (of die al een schrift voor huiswerk gekocht hadden). Ik heb vandaag iedereen duidelijk gemaakt dat huistaken er zijn voor verdere inoefening van de leerstof en niet om de leerlingen te straffen. Hopelijk gaan ze er nu aan denken om:

1. hun huistaak te maken
2. hun huistaak alleen te maken (en niet klakkeloos over te schrijven)

Normaal gezien ga ik vanaf volgende week maandag zelf lesgeven. Ik zal Maths, primary science, biology en misschien music (en art) geven. Tijdens de andere momenten zal ik proberen om de leerkrachten verder zoveel mogelijk bij te staan of enkele kinderen meer individueel aandacht geven.

Wat ook nog op mijn programma staat is

- Het materiaal in de klas(sen) te ordenen/herorganiseren/opruimen/…

- Klastaken invoeren (mits goedkeuring van de huidige leerkracht)

- Op organisatorisch vlak proberen het lesgeven van de leerkrachten bij te werken

Dit alles met het doel om een betere, rustigere, meer geordende leeromgeving te creëren en de huidige leermomenten veel nuttiger in te vullen.

Voor de rest heb ik vandaag nog genoten van een DROGE, zonnige dag.

Zaterdag 02/02/2008

Er is er ééntje jarig, hoera, hoera, …dit jaar geen Nederlandstalig lied dat mij komt wekken, maar een Engelstalige variant uit de mond van Mwani. Hij is er mij toch ééntje ;-)

Vandaag was het weer een prachtige dag, het heeft niet geregend. Aangezien ik maandag met het echte werk begin (het lesgeven), moest ik dus vandaag al de handen uit de mouwen steken om dit werk op tijd klaar te krijgen.

Rond de middag ben ik nog naar een (ander) internetcafé gegaan dat wordt uitgebaat door een vriend van Mwani. Ik heb met hem kunnen regelen dat ik (met mijn eigen laptop) voor K2,5/min (€1=K200) op Internet kan, met een maandelijkse afrekening. Dit zit dus goed ;-)

Als ik terug thuis kwam (rond een uur of twee) merkte ik dat de elektriciteit uitgevallen was. Ik kon nog enkele uren werken op mijn laptop, maar zo’n batterij kent ook zijn grenzen. Om 17.30 hebben we wegens het donker worden de generator aangezet.

Om 22u was er een hip-hop-optreden van de oudste zoon (Mandela) van het gezin. Ook Jorien en Kelly waren aanwezig, dit was de ideale manier om eens op een niet-digitale-manier kunnen bijpraten. Het optreden ging door in een plaatselijke bar/feesttent.

Een klein detail: meer dan de helft van de aanwezige gasten waren blanken: Een groep van zeker 15 Amerikanen was er eveneens neergestreken. Om 24u kwam een taxi Jorien en Kelly ophalen en bleef ik als enige Vlaming achter. Ik heb mij dan (samen met Mrs. Mwanza!!!) op de dansvloer gewaagd. Amaaai, nooit gedacht dat Mrs. Mwanza (die altijd heel deftig gekleed rondloopt) zo uit de bol kon gaan :-)

Oogjes dicht en snaveltjes toe @ 1.30am

Zondag 03/02/2008

Vandaag ben ik wegens het late uur van de vorige dag om 9u pas opgestaan. Ik heb mij nadien gestort op de lesvoorbereidingen,evenals op de planningen voor de volgende weken.

Ik ga dus Maths, science, health education, music en misschien agriculture en geography geven. Ik denk dat de volgende weken/dagen gevuld zullen worden met de voorbereidingen hiervan.

Rond een uur of 4 is William (de 2^de zoon van de familie) ook thuisgekomen. Hij zat voordien in Kaapstad voor zijn werk. William zal de komende twee weken ook thuis verblijven.

Op een zoveelste stroomstoring na is er vandaag voor de rest niet veel gebeurd.

Oh ja, toen ik ging gaan slapen zat er een gekko op de muur van mijn kamer, echt een klein, snel(!!), grappig beestje :-)